Niets is wat het lijkt…

Niets is wat het lijkt

Ik zit bij mijn ouders in de tuin en onze Sam is lekker aan het spelen met de zandtafel. De zon schijnt en het is heerlijk buiten in de warmte van de zon, het groene gras en mooie bloeiende bloemen.
Mijn vader is niet zo van de diepzinnige gesprekken en ik word verrast door een heel mooie gebeurtenis waar hij over vertelde. Iets wat heel waardevol en belangrijk is en aangeeft hoe ons hoofd ons soms voor de gek kan houden…

‘Weet je wat er gebeurde Yvonne?’ Nee papa vertel…
‘Nou ik had iets heel geks…’ Terwijl hij dat zei, voelde het fijn dat hij iets wilde delen. Ik hou van het leven ontdekken en te kijken waarom bepaalde dingen gebeuren in het leven.

Hij vertelde dat hij op zijn ladder stond en aan het boren was in hun nieuwe tuinhuis. Zijn boortje viel en hij kon zweren dat hij het boortje op het gras zag vallen. Hij stapte van zijn trap af en ging op zoek naar zijn missende boortje.

Hij vond hem niet…

Heel slim pakte hij een magneet en ging over het gras waar hij een aantal spijkers en schroefjes vond, maar nog steeds geen boortje. Hij had hem niet horen vallen op de grond en hij kon toch zweren, zei hij nogmaals tegen mij, dat hij hem echt op het gras had zien vallen.

‘Weet je waar ik hem vond Yvonne?’ Nee papa ik ben benieuwd…
‘Ik zag zo het boortje in het gras vallen en toch vond ik hem heel ergens anders, hoe gek is dat?’ Ja papa, gek hè hoe je hoofd iets heel anders kan maken dan dat het werkelijk is. 

Hij vertelde dat hij het boortje niet had gevonden en besloot verder te gaan. Hij liep zijn trap op en in het randje van de trap in het gleufje lag zijn boortje. Verrek daar lag hij!

Wat een mindfuck!

Interessant hè hoe dingen heel anders kunnen zijn dan ze lijken vanuit het hoofd het mentale veld. Als dit al met een klein boortje kan gebeuren, hoe groot is de kans dat je gebeurtenissen in je leven anders hebt beoordeeld (of veroordeeld)? Een leuke om over na te denken, zeker ook voor de toekomst. Zo werkt dat ook met herinneringen. Je herkent vast wel dat je samen met iemand jaren geleden ergens was en dat jij zag dat die fiets blauw was en je man zegt dat hij geel is.

Wat klopt er nu?

Geen idee, herinneringen veranderen visueel en in gedachten.
Het enige wat op dit moment waar is, is dat je dit aan het lezen bent in het hier-en-nu. En vanuit je gevoel kun je voelen hoe een gebeurtenis voelt, vanuit je hoofd kan een herinnering of gebeurtenis zijn eigen leven gaan leiden. En soms word dat (onterecht) lijden…

Wanneer je twijfelt, volg je gevoel. Vind je het moeilijk om te voelen of ‘denk’ je dat dat zo is? Omhels jezelf even en kijk in de spiegel in jouw eigen ogen. Voel dan maar eens wat er gebeurt.

Dank je wel papa ♥

Liefs,

Yvonne van Alphen