Diepe zucht… moeheid en verdriet komt los…
Dan sta je altijd klaar voor een ander, maar als er andersom eens iets is, waar is iedereen dan te vinden? Ze snapt het niet zo goed, zegt ze tegen mij.
Ik vraag haar hoe het zou voelen als ze minder zou helpen en meer aan zichzelf zou denken. Als ze even niet alles op hoeft te lossen en verantwoording hoeft te nemen op haar werk en thuis.
Ze zucht… “dat zou doodeng zijn en het voelt alsof ik dan langzaam verdwijn. Alsof niemand mij meer ziet staan omdat ik niet help, dat maakt me bang. Wat blijft er van mij over als ik dat niet doe?”
Ik stel haar gerust, jij blijft over en ik zal je laten zien en voelen hoe dat kan zijn.
Waarom sta je altijd klaar voor de ander?
Altijd maar doorgaan en lopen voor een ander. Dat voelt vast goed. Maar hoe voel jij je wanneer er even niks te helpen en redden valt?
Waarom ga je door als je al zo moe bent?
Stel jezelf eens vragen zodat je bewust(er) wordt van je eigen gedrag en patronen.
Ik vraag wel eens aan mensen “Wat kom je hier doen op aarde?” Dan zeggen ze bijna altijd: “ja, andere mensen helpen!”
Of dat dan vanuit een spiritueel ego oogpunt komt of niet dat maakt niet zoveel uit, maar ik vraag dan altijd terug: “En wie helpt jou, wie zorgt er voor jou op de eerste plaats?’
Je bent moe, waarom ga je door?
Wat ik terug zie hier in de praktijk is dat ‘doorgaan’ vaak een vorm van een traumarespons is. In vroegere jaren was er iemand in het gezin emotioneel niet aanwezig, of er is een vorm van misbruik geweest. Dit zorgde intern voor afgewezen worden, waardoor er door heel het leven heen altijd gepresteerd en aangepast moest worden. In de vorm van anderen helpen, studie en werk. Zoals we leren in de huidige maatschappij dat je pas gezien wordt wanneer je wat nuttigs doet. Wat natuurlijk grote onzin is. Je bent namelijk helemaal goed zoals je bent! Onthoud dat even!
Na jaren doorgaan en doorgaan wordt de knop vergeten en ontleerd om te stoppen. Want als je stopt dan sta je stil en komt de overweldiging, je ademhaling gaat omhoog helemaal tot aan je keel en je denkt ‘oh shit, help en nu?’
Als je dan niks meer doet en er niks geheeld wordt op het stuk dat je afgewezen bent en niet gezien werd, dan voelt het alsof de wereld onder je voeten vandaan wordt geveegd, alsof je jezelf verliest en je helemaal alleen achterblijft.
Weest gerust lieve jij, dat gaat nooit gebeuren! Maar je mag even stoppen en op adem komen en helen. Je bent goed zoals je bent!
Daarom vind ik het zo belangrijk om mensen zelf te leren hoe ze hier mee om kunnen gaan. Dan hoef ik het niet op te lossen voor ze. Wat ook niet kan, maar dan leer je zelf jouw leven te leiden waarin je je gezien voelt en gelukkig, vol vertrouwen in jezelf.
Hoe het ook anders kan
In mijn cliënt haar situatie bleef ze maar doorgaan en ze was doodop. Ze kwam bij mij omdat ze voor zichzelf wilde kiezen en het tijd was voor háár. Dat was een heel moedige stap en ik kan je vertellen, nu zes maanden later, staat ze als een huis. Stevig en vol vertrouwen op haar eigen fundering!
Ze is zichzelf en het maakt niet uit wat anderen van haar vinden. Ze leeft ontspannen haar leven ook al zijn er dingen gaande. Er is rust en overzicht in haar leven en haar dag verloopt als vanzelf. Ook op haar werk verlopen dingen rustig. Ookal is er hectiek, ze voelt zich rustig en handelt de boel af zoals goed voelt voor haar.
Ze vertrouwt op zichzelf waardoor thuis de boel loopt, zonder moeite. Iedereen kan zijn eigen dingen oplossen en er is een fijne balans tussen helpen en geholpen worden.
In de ochtend wakker worden is al een fijn begin van de dag, energiek en YES we gaan er wat van maken!
Dat gaat natuurlijk stap voor stap op jouw eigen tijd en tempo. Er bestaat geen tijd voor wanneer iets precies klaar is. Alles komt op jouw pad als het daar klaar voor is om gezien te worden.
Geloof mij, het wordt altijd beter wanneer je start met bewust voor jezelf te zorgen!
Oefening: met jezelf zijn
- Ga zitten op de bank of een stoel vlak bij een raam
- Pak een kopje thee of wat je lekker vindt
- Adem 5 keer bewust onder in je buik
- Ontspan je bekkenbodemspier (even aanspannen en dan ontspannen)
- Kijk naar buiten:
- wat zie je?
- wat hoor je?
- wat ruik je?
- wat voel je?
- Haal heel diep adem en adem uit in een diepe zucht
- Zeg tegen jezelf: Dit is hoe het is in dit moment
- Staar lekker verder even naar buiten, niks hoeft in dit moment
Liefs,
Yvonne van Alphen
1 reactie